Wet van aantrekking

Alles in dit universum is energie en trilling. Ook wij zijn energetische wezens en “trillen op een bepaalde frequentie”. Alles wat op dezelfde frequentie trilt, zal met elkaar resoneren en elkaar aantrekken. Met andere woorden: wat we uitzenden, komt ook naar ons terug. Dit is een universele wet. Wat we rondom ons zien, is de reflectie van ons eigen bewustzijn. Die spiegel hebben we nodig om bewust te worden van wat er in ons leeft. We creëren of manifesteren met ons totale bewustzijn. Het grootste deel (zo’n 80 %) van ons bewustzijn is echter onbewust. D.w.z. dat we in het verleden onze realiteit voornamelijk onbewust gecreëerd hebben, vanuit onze conditioneringen en trauma’s. Die conditioneringen zijn gevormd door overtuigingen die we meekregen van onze ouders, familie, de cultuur, wat we gehoord, gezien of gelezen hebben en wat we aan trauma’s hebben meegemaakt. Dit alles maakt deel uit van hoe we onze wereld en onszelf waarnemen.

In dit aardse bestaan worden we in de wereld van de bindingen en conflicten getrokken. Niemand ontkomt hieraan: dat is het spel hier op aarde. We lopen trauma’s op en trauma’s trekken gelijkaardige trauma’s aan, opdat we ze, wanneer we een groter perspectief hebben, kunnen oplossen. De ziel gebruikt deze trauma’s om te groeien. Trauma’s zetten ons aan om nieuwe vaardigheden te leren, vriendelijker om te gaan met onszelf en onze medemens, een ruimer perspectief te zien. Onopgeloste trauma’s blijven je punt van aantrekking, omdat ze opgelost willen worden. Trauma’s blijven gelijkaardige trauma’s aantrekken, totdat je de leertaak die erin vervat zit begrepen hebt en helemaal onder de knie krijgt. Twee of meer mensen komen tezamen om vanuit een hoger perspectief datgene te helen, wat nog niet heel is. Trauma’s werken als een oud filmpje of een “pijnknop”, waar anderen (meestal onbewust en niet met kwade intentie) op duwen. Iemand zegt bv. iets en jij voelt je “geraakt”. Bingo: Er is iets getriggerd! Je voelt je geïrriteerd, verdrietig, of onzeker en een negatieve kernovertuiging gaat aan … (bv. ik ben niet goed genoeg of hij waardeert mij niet … ). En het lijkt echt dat degene die op jouw pijnknop heeft gedrukt, de boosdoener is. Hij lijkt de schuld te zijn van jouw slechte gevoel. Wat er echter gebeurt, is dat een oud filmpje zich terug gaat afspelen en jij weer alle emoties van toen ervaart in je lichaam. De meeste trauma’s zijn namelijk geen nieuwe trauma’s, maar herhalingen van oude trauma’s. Wat er meestal gebeurt is dat we deze emoties die opkomen, weer even ervaren en weer onderdrukken. Met EFT kan je deze situaties gaan gebruiken om oud zeer daadwerkelijk op te ruimen en je negatieve kernovertuiging te veranderen.

Wanneer we te maken hebben met een ongewenste situatie, is die daar enkel om ons duidelijk te maken dat er nog onverwerkte trauma’s spelen en we gehecht zijn aan een overtuiging of een concept, dat ons niet meer dient. Deze “negatieve” manifestaties zijn bedoeld om duidelijker voor onszelf te worden, wat we dan WEL willen en daar naar toe te evolueren. Ook ziekte zou je kunnen benoemen als een negatieve of ongewenste manifestatie. Symptomen maken ons duidelijk dat er nog pijnlijke herinneringen zijn en we nog gehecht zijn aan stressvolle overtuigingen die ons niet dienen. Vroeger dacht ik ook, zoals de meesten, dat ziekte ons overkomt. Doorheen mijn eigen evolutie, ben ik gaan zien hoe emotionele conflicten en de daaruit gevormde negatieve overtuigingen de belangrijkste oorzaken zijn van ziekte. We trekken alles in de buitenwereld aan om ons onze eigen conflicten en beperkende overtuigingen bewust te worden. Door onze opvoeding zijn we weggetraind van onze eigen innerlijke leiding. We hebben geleerd te gehoorzamen aan uiterlijke autoriteiten en regels. Als we voldeden aan de voorwaarden van onze opvoeders, waren we OK. Vanuit angst voor afkeuring of afwijzing, doen we dingen die we niet willen doen, of doen we dingen niet die we wel zouden willen doen. We zeggen ja tegen een ander, maar eigenlijk nee tegen onszelf. We zijn niet eerlijk met onszelf en ook niet naar de ander. Angst creëert altijd onvrijheid en conflict, wat zichtbaar wordt als een lichamelijk of psychisch symptoom. De wet van aantrekking impliceert dat we onze eigen realiteit zelf vorm geven, vanuit onze eigen referentiekaders. Wij zijn de “diaprojector”.

We kunnen de verantwoordelijkheid niet meer bij iemand anders leggen … Het goede nieuws is echter dat we dus ook zelf onze realiteit, wanneer die niet goed voelt, kunnen wijzigen. We hoeven geen machteloos slachtoffer van de omstandigheden of van anderen te blijven, maar kunnen de kapitein van ons eigen schip worden! We hoeven niet vast te blijven zitten! Door onze trauma’s te helen en onze beperkende overtuigingen om te keren, kunnen we een gelukkige, vreugdevolle realiteit scheppen.