Vandaag had ik een dame van 45j (re-handig) op de sessie die al enkele jaren last heeft van lage rugpijn en “slapende voeten”. Drie jaar geleden was ze gediagnostiseerd met “hernia”.
Ze had al in het boek “zielsoorzaken van ziekte” zitten grasduinen en kon toch niet goed begrijpen waarom die “hernia” maar bleef opspelen. Een hernia is volgens de biologische wetten de genezingsfase van een “centraal eigenwaardeconflict”. (= Je aan je basis geschonden voelen) Ze had al van alles gedaan om “ervan af te raken”, maar tot nog toe had niets geholpen. Het was duidelijk dat ze in een “hangende genezing” vast bleef zitten. De pijn zelf vormde ook een conflict.
En dat is wat ik telkens opnieuw merk: zo zijn we in onze cultuur gevormd. Als we een symptoom hebben, willen we er natuurlijk liefst zo snel mogelijk vanaf. Om verder te kunnen gaan, zoals we bezig waren. En dat is nou net de clou. Het symptoom is een signaal, een boodschap. Ik vergelijk het wel eens met een postbode die je een aangetekende brief aan de deur komt brengen. En wat we dan meestal proberen, is die postbode met zijn brief eruit te schoppen. We willen het niet weten. We willen het niet horen.
Maar toch heeft die “postbode” een hele belangrijke boodschap voor jou.
Het is een boodschap van jouw ziel, die jou via je symptomen tracht te vertellen dat je jezelf op één of andere manier geweld aan het aandoen bent.
Die aangetekende brief is echt wel belangrijk om te openen en de boodschap serieus te nemen. Want daarin staat waar jij over je grenzen gaat. Waar jij jezelf niet waardeert en tekort doet. Wat jij tolereert wat je eigenlijk niet meer wil tolereren. Waar je teveel begrip hebt voor de ander en te weinig voor jezelf. Waar jij jezelf nog afhankelijk maakt van de goedkeuring en waardering van die ander. En waar jij jezelf pijn doet…
In deze eerste sessie heb ik met deze dame in kaart gebracht waar ze allemaal angst voor had. En dat was nogal wat. Ze was na 15 jaar scheiding nog steeds bang voor haar ex die haar ooit voor de rechtbank had gedaagd en haar flink had aangevallen. En verder was ze ook heel bang niet meer te genezen van al haar lichamelijke klachten. Die laatste angst was hoog. Het ging echt naar wanhoop.
Met EFT hebben we die angsten kunnen kalmeren en op het einde van de sessie had deze dame goede hoop dat ze echt wel uit haar klachten kon groeien. Ze had naar eigen zeggen veel onrecht ervaren en was erg teleurgesteld in mensen. Deze pijn werd onderhouden door verscheidene onopgeloste emotionele conflicten. Ook al was haar ex niet veilig voor haar, toch hoopte ze ergens nog steeds op erkenning van hem…
Als huiswerk heb ik haar de opdracht gegeven om een tijdlijn te tekenen en daarop alle belangrijke beladen herinneringen te noteren. Daar gaan we in volgende sessies specifiek verder op in. Want dat is een belangrijke werkwijze om systematisch, alle beladen herinneringen te “ontladen”. Op die manier dooft het symptoom uit.
Op het einde van de sessie was de pijn niet helemaal weg, maar de onrust er omheen was zo goed als verdwenen. De angst dat ze niet van de klachten af zou raken was helemaal weg en er was terug hoop.
De angst reduceren is altijd belangrijk om uit een conflict te komen !
Neem ook eens een kijkje op mijn website: www.zielsoorzakenvanziekte.be