Je kan er niet omheen. Je kan je neus niet buitensteken of je komt het coronavirus tegen.
Althans, er wordt momenteel veel over gesproken, geschreven en vooral druk over gedaan.
Ik zelf hoef nog niet eens naar buiten te gaan. Mijn cliënten vragen of ze nog binnen mogen en mij nog een hand mogen geven …
Als je naar de symptomen kijkt vanuit de biologisch natuurwetten, is het thema voornamelijk angst. Vooral de longen en de luchtwegen zijn betrokken. Volgens Hamer gaat het om “doodsangstconflicten” en “schrikangstconflicten”. Angst alom dus !! Als de neus nog meedoet, gaat het om een “stinkconflict” en pijnlijke spieren wijzen op “eigenwaardeconflicten”. Hoe een banale griep opgeblazen wordt met angst …
Angst ligt altijd aan de basis van een conflict. Iets of iemand buiten onszelf wordt waargenomen als een vijand. Je voelt je bedreigd en een schok zet een biologisch overlevingsprogramma in gang. Zo’n programma verloopt in 2 fasen. Je hebt de stressfase, waarin je op fysiek niveau meestal niets merkt. Het is maar in de 2de fase dat de genezing of de herstelfase intreedt en dan worden we fysiek ziek. Wat wij ziekte noemen is in feite de oplossing van een biologisch conflict. Ziektesymptomen zijn genezingssymptomen ! Uitzieken is de boodschap. Echter, wanneer er angst speelt voor de symptomen, verhindert dit de genezingsfase, waardoor een conflict blijft ‘hangen’ of er een nieuw biologisch programma gaat lopen ten gevolge van de “symptomenschok”. Zo kun je in nieuwe conflicten (=vervolgconflicten) terecht komen en de aanhoudende stress (lees angst) kan er echt voor zorgen dat je eraan sterft! Zo krachtig is angst. Het is werkelijk “mind over matter”. Onze perceptie, of het verhaal dat we onszelf vertellen is stressvol of vredevol. En rond ziekte leeft er in onze cultuur zeer veel angst. Als je gelooft dat zo’n virus je kan nekken, kan dat de self fulfilling prophecy worden. Het is inmiddels al vaak aangetoond hoe sterk het placebo effect werkt. (= positief effect van een positieve suggestie). Het “nocebo-effect” werkt even sterk ! (= het negatief effect van een negatieve suggestie) In het boek “Spontane Genezing” (van Caryle Hirsberg), staat een verhaal van twee patiënten die op 1 kamer liggen. De ene heeft longemfyseem, een ziekte waarbij het longweefsel chronisch verhardt, maar waar je wel oud mee kan worden. De andere heeft longkanker, waarbij in onze cultuur heel sterk de overtuiging leeft dat je daaraan kan dood gaan. Per vergissing krijgen deze patiënten een verkeerde diagnose. M.a.w. diegene die longemfyseem had, krijgt de diagnose van longkanker en de man met longkanker krijgt de diagnose van longemfyseem. Je mag eens raden wie er binnen de 6 maanden overleden is… Inderdaad, de man met longemfyseem die de diagnose van longkanker had gekregen is binnen 6 maanden overleden. Zo heftig kunnen diagnose-schokken en prognose-schokken zijn. M.a.w. het zijn niet de virussen die ons ziek maken, het is de angst die ons ziek maakt !!
Laat je dus vooral geen angst aanpraten !
Meer weten ? Neem eens een kijkje op mijn website: www.zielsoorzakenvanziekte.be